.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
The Effect of Exercise Health Belief and Mental Well-Being Level on Physical Activity Level: Cross-Sectional Study
Egzersiz Sağlık İnancı ile Mental İyi Oluş Düzeyinin Fiziksel Aktivite Düzeyine Etkisi: Kesitsel Çalışma
Turkiye Klinikleri J Sports Sci.
doi: 10.5336/sportsci.2024-102375
Makale Dili: EN
Tam Metin
ABSTRACT
Objective: The aim of the study is to investigate whether exercise health beliefs and mental well-being level affect physical activity level. Material and Methods: The study was carried out within the Faculty of Health Sciences of Çankırı Karatekin University. After the individuals' demographic information was questioned, the Health Belief Model Scale for Exercise (HBMS-E) was used for exercise health beliefs, the Warwick-Edinburgh Mental Well-Being Scale (WEMWBS) was used for mental well-being levels, and the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) short form was used to question physical activity levels. Results: 159 female and 35 male volunteers with an average age of 22.76±6.00 participated in the study. The HBMS-E total score average of the individuals participating in the study was 94.47±10.28, the WEMWBS average was 51.25±7.73 and the IPAQ average was 1854.61±1894.18. In IPAQ values, the activity levels of men (3119.01±2496.57) were statistically significantly higher than those of women (1576.28±1619.65) (U=-3.941; p=0.001). It was concluded that all sub-steps of the IPAQ scale except sitting (walking, medium physical activity and high physical activity) and all sub-steps of exercise health belief except the disadvantages of exercise sub-parameter, total score and mental well-being levels are related to each other from very weak to weak (r=0.145-0.483; p<0.05, p<0.001). Conclusion: According to the results of the study, it is seen that exercise health beliefs and mental well-being level affect the level of physical activity. Increasing health beliefs and mental wellbeing in the community can potentially enhance levels of physical activity.
Keywords: Physical activity; health beliefs model; mental health
Objective: The aim of the study is to investigate whether exercise health beliefs and mental well-being level affect physical activity level. Material and Methods: The study was carried out within the Faculty of Health Sciences of Çankırı Karatekin University. After the individuals' demographic information was questioned, the Health Belief Model Scale for Exercise (HBMS-E) was used for exercise health beliefs, the Warwick-Edinburgh Mental Well-Being Scale (WEMWBS) was used for mental well-being levels, and the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) short form was used to question physical activity levels. Results: 159 female and 35 male volunteers with an average age of 22.76±6.00 participated in the study. The HBMS-E total score average of the individuals participating in the study was 94.47±10.28, the WEMWBS average was 51.25±7.73 and the IPAQ average was 1854.61±1894.18. In IPAQ values, the activity levels of men (3119.01±2496.57) were statistically significantly higher than those of women (1576.28±1619.65) (U=-3.941; p=0.001). It was concluded that all sub-steps of the IPAQ scale except sitting (walking, medium physical activity and high physical activity) and all sub-steps of exercise health belief except the disadvantages of exercise sub-parameter, total score and mental well-being levels are related to each other from very weak to weak (r=0.145-0.483; p<0.05, p<0.001). Conclusion: According to the results of the study, it is seen that exercise health beliefs and mental well-being level affect the level of physical activity. Increasing health beliefs and mental wellbeing in the community can potentially enhance levels of physical activity.
Keywords: Physical activity; health beliefs model; mental health
ÖZET
Amaç: Çalışmanın amacı, egzersiz sağlık inancı ile mental iyi oluş düzeyinin fiziksel aktivite düzeyini etkileyip etkilemediğini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi bünyesinde gerçekleştirildi. Bireylerin demografik bilgileri sorgulandıktan sonra egzersiz sağlık inançları için Egzersiz Sağlık İnanç Modeli Ölçeği (ESİMÖ), mental iyi oluş düzeyleri için Warwick-Edinburgh Mental İyi Oluş Ölçeği (WEMİOÖ) ve fiziksel aktivite düzeylerini sorgulamak için Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (UFAA) kısa formu kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalamaları 22,76±6,00 olan 159 kadın ve 35 erkek gönüllü katıldı. Çalışmaya katılan bireylerin ESİMÖ toplam puan ortalamaları 94,47±10,28, WEMİOÖ ortalamaları 51,25±7,73 ve UFAA ortalamaları 1854,61±1894,18 idi. UFAA değerlerinde erkeklerin aktivite düzeylerinin (3119,01±2496,57), kadınlarınkinden (1576,28±1619,65) istatistiksel olarak anlamlı daha yüksek olduğu görüldü (U=-3,941; p=0,001). UFAA ölçeğinin oturma hariç tüm (yürüme, orta şiddetli fiziksel aktivite ve şiddetli fiziksel aktivite) alt basamakları ile egzersiz sağlık inancının egzersizin sakıncaları alt parametresi hariç tüm alt basamakları, toplam puanı ve mental iyi oluş düzeylerinin çok zayıftan zayıfa doğru birbiri ile ilişkili olduğu sonucu ortaya çıktı (r=0,145-0,483; p<0,05, p<0,001). Sonuç: Yapılan çalışmanın sonucuna göre egzersiz sağlık inancının ve mental iyi oluş düzeyinin fiziksel aktivite düzeyini etkilediği görülmektedir. Toplumda sağlık inançlarının ve mental iyi oluşun artırılması, potansiyel olarak fiziksel aktivite düzeylerini artırabilir.
Anahtar Kelimeler: Fiziksel aktivite; sağlık inanç modeli; mental sağlık
Amaç: Çalışmanın amacı, egzersiz sağlık inancı ile mental iyi oluş düzeyinin fiziksel aktivite düzeyini etkileyip etkilemediğini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi bünyesinde gerçekleştirildi. Bireylerin demografik bilgileri sorgulandıktan sonra egzersiz sağlık inançları için Egzersiz Sağlık İnanç Modeli Ölçeği (ESİMÖ), mental iyi oluş düzeyleri için Warwick-Edinburgh Mental İyi Oluş Ölçeği (WEMİOÖ) ve fiziksel aktivite düzeylerini sorgulamak için Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (UFAA) kısa formu kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalamaları 22,76±6,00 olan 159 kadın ve 35 erkek gönüllü katıldı. Çalışmaya katılan bireylerin ESİMÖ toplam puan ortalamaları 94,47±10,28, WEMİOÖ ortalamaları 51,25±7,73 ve UFAA ortalamaları 1854,61±1894,18 idi. UFAA değerlerinde erkeklerin aktivite düzeylerinin (3119,01±2496,57), kadınlarınkinden (1576,28±1619,65) istatistiksel olarak anlamlı daha yüksek olduğu görüldü (U=-3,941; p=0,001). UFAA ölçeğinin oturma hariç tüm (yürüme, orta şiddetli fiziksel aktivite ve şiddetli fiziksel aktivite) alt basamakları ile egzersiz sağlık inancının egzersizin sakıncaları alt parametresi hariç tüm alt basamakları, toplam puanı ve mental iyi oluş düzeylerinin çok zayıftan zayıfa doğru birbiri ile ilişkili olduğu sonucu ortaya çıktı (r=0,145-0,483; p<0,05, p<0,001). Sonuç: Yapılan çalışmanın sonucuna göre egzersiz sağlık inancının ve mental iyi oluş düzeyinin fiziksel aktivite düzeyini etkilediği görülmektedir. Toplumda sağlık inançlarının ve mental iyi oluşun artırılması, potansiyel olarak fiziksel aktivite düzeylerini artırabilir.
Anahtar Kelimeler: Fiziksel aktivite; sağlık inanç modeli; mental sağlık
.: İşlem Listesi